ေမ ၃၀ ဘာလင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အမႈဆင္တရားစဲြခံရၿပီဆုိကတည္းက က်ေနာ္တေယာက္ လူက ဒိန္းမတ္မွာ ရွိေနေသာ္လည္း စိတ္က အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕မွာ ေရာက္ေနသည္။ ျမန္မာျပည္သတင္းေတြလည္း မလြတ္တမ္းလိုက္လံ ဖတ္ရႈနားေထာင္ေနမိသည္။
ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာလႈပ္ရွားမႈကို စစ္တပ္က ၿဖိဳခဲြစဥ္တံုးကလည္း ဒိန္းမတ္ေရာက္ က်ေနာ္တို႔တေတြ ကိုပင္ေဟဂင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမပါ ေရာက္သြားၾကသည္။ ကိုပင္ေဟဂင္ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာ ၿမိဳ႕ေတာ္ခမ္းမကို ေက်ာေပး၍ ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြဖက္မ်က္ႏွာမူကာ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ တုိင္ၾကသည္။ ေမတၱာေတြလည္း ပို႔ၾကသည္။ ေနာက္တေန႔ထုတ္ ဒိန္းမတ္သတင္းစာေတြမွာ မ်က္ႏွာဖံုးသတင္းအျဖစ္ ျမန္မာတို႔၏ ဆႏၵျပပဲြအေၾကာင္း ပါလာသည္။
ယခုတေခါက္ေတာ့ ကုိပင္ေဟဂင္ကို ခ်ီတက္ၾကဖို႔ လႈံ႔ေဆာ္မႈကို မေတြ႔ရ။ သုိ႔ႏွင့္ က်ေနာ္လည္း ဘာလင္မွာ ဆႏၵျပပဲြ လုပ္ၾကမည့္ ဂ်ာမနီမွ ဘားမားဗ်ဴရိုအဖဲြ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္လုိက္သည္။ သူတို႔ေတြက ေမ ၃၀ ရက္ေန႔ မတုိင္ခင္ တပတ္ႀကိဳ၍ လႈပ္ရွားမႈေတြ စတင္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
ေမ ၃၀ မတုိင္ခင္ တရက္ ေသာၾကာေန႔ညမွာ ဦးေသာင္း၊ ကိုမုိက္ကယ္ ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ဟမ္းဘာ့ဂ္မွာ အိပ္ၾကသည္။ ထိုညမွာပင္ ကိုလံုးမွာ သီတင္းသံုးသည့္ ဦးေသာပါက လည္း က်ေနာ္တို႔တည္းသည့္ အိမ္ရွင္ ကိုဗလႀကီးက ပင့္ထားသျဖင့္ ဟမ္းဘာ့ဂ္ကို ေရာက္လာသည္။ ထိုညက စကား၀ုိင္းေကာင္းေနၾကၿပီး မနက္ ဘာလင္သို႔ ခရီးဆက္စရာ ရွိသျဖင့္ စကားဆက္ျဖတ္ကာ အိပ္ရာ၀င္ၾကရသည္။
ေနာက္တေန႔မနက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒိန္းမတ္မွ သြားသည့္ သံုးေယာက္ႏွင့္ ဦးပဇင္း၊ ကိုဗလႀကီးတို႔ ဟမ္းဘာ့ဂ္ မွ ဘာလင္သြားသည့္ ရထားကို စီးလာခဲ့ၾကသည္။ ဘာလင္မွာ ေဘာလံုးပဲြ ဖိုင္နယ္ရွိသျဖင့္ အားေပးမည့္ ႏွစ္ဖက္ပရိသတ္ကလည္း ရထားေပၚမွာ အျပည့္ပါလာၾကသည္။ တလမ္းလံုး ဘီယာေတြေသာက္၊ သီခ်င္းေတြဆိုလာၾကၿပီး လံုထိန္းရဲေတြကိုလည္း ရထားေပၚမွာ ေတြ႔ရသည္။
ဘာလင္ေရာက္ေတာ့ ဦးဇင္းကို ဆြမ္းအျမန္ကပ္ၿပီး စုရပ္ကို ခ်ီတက္ၾကသည္။ လမ္းၫႊန္ေပးထားသည့္အတုိင္း မက္ထရို ႏွစ္ဆင့္စီးကာ သတ္မွတ္ေနရာကိုေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္သည္။ က်ေနာ္က အသင့္ယူလာသည့္ ခြပ္ေဒါင္းအလံကို ျဖန္႔ကိုင္လိုက္ၿပီး အလံမ်ား၊ ပိုစတာမ်ား၊ ဓါတ္ပံုမ်ားႏွင့္ကိုင္ကာ ေႂကြးေၾကာ္ေနေသာသူမ်ားႏွင့္ အတူ ၀င္ေရာက္ပူးေပါင္းလိုက္သည္။
“သပိတ္ - သပိတ္ --- ေမွာက္ - ေမွာက္”
“မီးဒုတ္ - မီးဒုတ္ --- ရႈိ႕ - ရိႈ႕
“ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး - ဒို႔အေရး၊ ဒို႔အေရး”
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ - က်န္းမာပါေစ”
“အေရးေတာ္ပံု - ေအာင္ရမည္”
ျမန္မာသံရံုးေရွ႕ေတြမွာ ဆႏၵျပၾကရာ၌ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြက တေနရာႏွင့္တေနရာ မတူၾက၊ ဦးေဆာင္သူေတြ စီစဥ္အတုိင္း ေအာ္ရသည္သာ။ ဟိုတေလာက ယူေကမွာ အဂၤလိပ္လို ေအာ္သြားသည့္ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြကို လူအေတာ္မ်ားမ်ား သေဘာက်ၾကသည္။
ဂ်ပန္ေရာက္ျမန္မာေတြက ဂ်ပန္လို ေအာ္ၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ ဂ်ာမနီမွာလည္း ဂ်ာမန္လို ေအာ္ၾကေတာ့ ဒိန္းမတ္ကသြားသည့္ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ “အတူတူပဲ၊ အတူတူပဲ” ဟု စိတ္ထဲက ေအာ္ပါသည္။
သံရံုးေရွ႕ ျပဳဖြယ္ကိစၥမ်ားၿပီးေတာ့ ဆႏၵျပအဖဲြ႔၀င္မ်ားကို ေန႔လည္စာေကၽြးပါသည္။ ဆႏၵလာျပသူ အမ်ားစုမွာ ဖရန္႔ဖတ္ၿမိဳ႕ေနျမန္မာမ်ားက အမ်ားစုျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘာလင္ၿမိဳ႕မွ မနီလာေသာ္ ဦးစီးေသာ အဖဲြ႔မွ ေန႔လည္စာ စီစဥ္ေပးသည္။ ဘာလင္ေရာက္ ျမန္မာမ်ားသည္ “သံရံုးေရွ႕ဆႏၵလာျပသူမ်ား ဘယ္ေတာ့မွ ထမင္းမငတ္ေစရ” ဟူေသာ ခံယူခ်က္ကို လက္ကုိင္ထားေၾကာင္း သူတုိ႔ ေျပာျပ၍ သိရသည္။ အလုပ္နားရက္ မရ၍ ဆႏၵျပသည့္ေန႔ သံရံုးေရွ႕ကို မလာႏုိင္ေသာ္လည္း အစားအေသာက္မ်ားကို ႀကိဳတင္စီမံခ်က္ျပဳတ္ထားခဲ့ၾကသည္။
ေန႔လည္စာ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ သံရံုးေရွ႕မွ ေန၍ ဘာလင္ၿမိဳ႕လယ္ လူစည္ကားရာ အခ်က္အခ်ာ ေနရာတခုတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရး လက္မွတ္စုေဆာင္းသည့္ပဲြကို ဆက္လုပ္ၾကပါသည္။
ထိုညေနက က်ေနာ္တို႔အဖဲြ႔ေတြ လက္မွတ္ေကာက္ခံသည့္ေနရာမွာ လူစည္ကားေသာ္လည္း ေဘာလံုးပဲြ ဖုိင္နယ္ လာေရာက္အားေပးသည့္ ပရိသတ္က အမ်ားစု ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ညေနေစာင္း၍ လူစုခဲြၾကေသာအခါ ဦးပဇင္း ဦးေသာပါကႏွင့္ ကိုဗလႀကီးတို႔ ဟမ္းဘာ့ဂ္ သို႔ ျပန္သြားၾကေသာ္လည္း ဒိန္းမတ္မွ သြားသည့္ က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္ ဘာလင္မွ အိပ္ၾကပါသည္။ ဘာလင္တြင္ ျမန္မာအနည္းငယ္သာ ေနထုိင္ၾကေသာ္လည္း စုစုစည္းစည္းႏွင့္ ဧည့္သည္မ်ားအေပၚ ေကာင္းမြန္စြာ ဧည့္ခံၾကသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ သူတို႔ႏွင့္ စကားလက္ဆံုၾကရာမွ သိရသည္မ်ားတြင္ ဘာလင္ရွိျမန္မာသံရံုးမွ သံအမတ္ႀကီးသည္ အဂၤလိပ္စာ အားနဲသျဖင့္ သံတမန္ေလာကတြင္ လူေတာမတိုးေၾကာင္း၊ သံအမတ္ႀကီးေနေသာ အိမ္သည္ သံရံုးအေဆာက္အဦးထက္ မ်ားစြာေကာင္းမြန္ၿပီး အိမ္ငွားခေစ်းႀကီးေပးကာ သံတမန္အဆင့္အတန္းႏွင့္ အညီေနထုိင္ေၾကာင္း၊ သံရံုး၀န္ထမ္းမ်ားမွာလည္း တဦးတည္းလူလြတ္ျဖစ္သည့္တုိင္ အလြန္က်ယ္၀န္းေသာ အခန္းမ်ား ငွားရမ္းေနထုိင္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းလည္း မညီညြတ္ၾကေၾကာင္း စသည့္အခ်က္မ်ား ပါ၀င္ပါသည္။
က်ေနာ္အျမင္ကို ေျပာရလွ်င္ ဥေရာပတုိက္မွာ ျမန္မာသံရံုးေတြရွိေနတာကိုက က်က္သေရတံုးေနပါသည္။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ဘာလင္က ျမန္မာသံရံုးေရွ႕မွာ ေန႔တုိင္းသာ ဆႏၵသြားျပခ်င္ေနပါေတာ့သည္။
တဆက္တည္းမွာပင္ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနမ်ား ဆူပြက္ခိုက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕မွာ သြားေအာ္လိုက္၊ သံရံုးေရွ႕မွာ ဆႏၵျပလိုက္ႏွင့္ မလံုေလာက္ေသးပဲ ပိုမိုထိေရာက္သည့္ စစ္အာဏာရွင္တိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္ရပ္မ်ားကိုလည္း နည္းလမ္းရွာ လုပ္ကိုင္သြားရမည္ဟု ဘာလင္မွ အျပန္ ရထားေပၚတြင္ စဥ္းစားလာခဲ့မိပါသည္။ က်ေနာ့္လို စဥ္းစား မိသူမ်ားအားလည္း ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္လမ္းစရွာေဖြရန္ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါသည္။
ဒိန္းမတ္မွ သြားသည့္ က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္ ေနာက္တေန႔ ဟမ္းဘာ့ဂ္သို႔ ျပန္မလာခင္ ဘာလင္ၿမိဳ႕အား လွည့္ပတ္ ၾကည့္ရႈခဲ့သည္မ်ားကို ေနာက္ပို႔စ္မ်ားတြင္ ေရးသားပါအံုးမည္ဟု ဆိုရင္း ဤစာကို အဆံုးသတ္လိုက္ရပါသည္။ ။

(သံရံုးေရွ႕မွ ဆႏၵျပပဲြ ဗီဒီယိုၾကည့္ရန္)



(ေမ ၃၀ ဘာလင္ ဓာတ္ပံု အယ္ဘမ္မ်ား)
http://picasaweb.google.de/greenpix09/FreeBurmaMay30Berlin
http://picasaweb.google.com/bigtheik/ProtestActionFinalDAY9

(အေပၚဓာတ္ပံု - ဟမ္းဘာ့ဂ္မွ ဘာလင္အသြား)
ဦးေသာပါက www.ashin.de ၊ ဦးေထြးေသာင္း (ဒိန္းမတ္)၊ ဦးဗလ (ဟမ္းဘာ့ဂ္)၊ ကိုမိုက္ကယ္ (ဒိန္းမတ္)၊ စာေရးသူ