Sunday, November 25, 2007

ဥေရာပအင္တာနက္ကေဖးဆုိင္ႏွင့္ ယူရိုေငြ

က်ေနာ္တို႔မိသားစု ဒိန္းမတ္မွာ ေနစရာ အိမ္ရေတာ့ ဖုန္းကို ပထမဦးစားေပးေလွ်ာက္ပါတယ္။ အိမ္ဖုန္းရေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး ပိုေကာင္းလာေပမယ့္ ကြန္ျပဴတာမ၀ယ္ႏုိင္ေသးေတာ့ အင္တာနက္ မရေသးပါဘူး။ ကြန္ျပဴတာ တလံုး၀ယ္လိုက္ေတာ့လဲ သံုးမယ့္သူကမ်ားေနလို႔ ကြန္ျပဴတာက မေလာက္ျပန္ပါဘူး။ အခုေတာ့ ဒီေရာက္တာ လည္း သံုးႏွစ္နီးပါးဆိုေတာ့ အိမ္မွာလူငါးေယာက္ရွိတာ ကြန္ျပဴတာ ေလးလံုးျဖစ္ေနပါၿပီ။
အိမ္မွာ အင္တာနက္မရွိသူေတြကေတာ့ အင္တာနက္အငွားဆုိင္ေတြကို အားကိုးေနရအံုးမွာေသခ်ာ ပါတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ေတြမွာလည္း ကြန္ျပဴတာ အင္တာနက္ေတြ သံုးလို႔ရပါတယ္။ ခရီးသြားရင္း သံုးခ်င္တဲ့ သူေတြအတြက္လည္း ဘူတာ႐ံုေတြမွာ အင္တာနက္ကဖီးေတြ ရွိပါတယ္။ အင္တာနက္ဆိုင္ ဆိုေပမယ့္ ဆိုင္၀န္ထမ္းမရွိ၊ ပိုက္ဆံအေႂကြ (သို႔) ခရက္ဒစ္ကဒ္ နဲ႔ စက္မွာ လက္မွတ္၀ယ္၊ ကြန္ျပဴတာမွာ PIN ႐ိုက္ထည့္ ၿပီး သံုးရတဲ့ ဆုိင္တဆိုင္ ဆြီဒင္ႏုိင္ငံ Malmo ဘူတာရံုမွာ ေတြ႔ခဲ့လို႔ ဓါတ္ပံု ႐ုိက္လာခဲ့တာ တင္လုိုက္ပါတယ္။ ကိုပင္ေဟဂင္ဘူတာႀကီးမွာလည္း အလားတူဆိုင္မ်ိဳးေတြရွိပါတယ္။




မိနစ္ကိုးဆယ္ကို ၃ ယူရိုေပးရမွာျဖစ္ၿပီး ဒိန္းမတ္ (သို႔) ဆြီဒင္ေငြနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ၂၉ ခရိုနာ ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။



ဒိန္းမတ္မွာလည္း ယူရိုေငြကိုပဲ အသံုးျပဳၾကဖို႔ မၾကာခင္မွာ ထပ္မံ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ၾကအံုးမယ္လို႔ ၾကားေနရတာမို႔ က်ေနာ္ဆိုရင္ေတာ့ ယူရိုေငြကိုပဲ သံုးဖို႔ မဲေပးပါမယ္။ အဲဒါဆို ေခါင္းထဲမွာ ေငြေစ်းႏႈံးေတြ မွတ္ရတဲ့ အလုပ္ အမ်ားႀကီးသက္သာသြားမွာပဲ။ ။

Sunday, November 18, 2007

ေမာ္စီတုန္းႏွင့္ YouTube တို႔ ေတြ႔ၾကေလၿပီ

ေခတ္မီနည္းပညာအစြမ္းျဖင့္ ကမၻာက အလ်င္အျမန္သိသြားခဲ့ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရသည္ အမွတ္တမဲ့ အငိုက္မိသြားသည္ဟု ဆိုပါလွ်င္ ယခု သိသိႀကီးႏွင့္ ခံရေတာ့မည္ ေနာက္အစိုးရမွာ နအဖတို႔၏ ဆရာ တရုတ္အစိုးရျဖစ္ေနသည္ကို ႏုိ၀င္ဘာ ၁၉ ေန႔ထုတ္ Newsweek မဂၢဇင္းပါ ေဆာင္းပါးအရ သိရွိရပါသည္။ ေဆာင္းပါး ေခါင္းစဥ္မွာ When Mao Meets YouTube ျဖစ္သည္။

`ေမာ္စီတုန္းႏွင့္ YouTube တို႔ ေတြ႔ၾကေလၿပီ´

အိုလံပစ္ အားကစားပဲြမ်ားတြင္ ျပန္လည္ေျပာျပစရာ ပံုျပင္မ်ားစြာ က်န္ရစ္တတ္ပါသည္။ လာမည့္ ေႏြရာသီ ပီကင္းအိုလံပစ္ပြဲမွာလည္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ တီဗီထုတ္လႊင့္မႈမ်ားႏွင့္ အမွတ္ရစရာ ဇတ္လမ္းမ်ား ေပၚလာပါေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုဇတ္လမ္းမ်ားသည္ အားကစား႐ံုမ်ားအတြင္းက လႈပ္ရွားမႈမ်ားထက္ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ျဖစ္လာဖို႔ရွိေနသည္။ ကမၻာတ၀ွမ္းမွ လာေရာက္ၾကမည့္ တက္ႂကြသူမ်ား၏ ဆႏၵျပမႈမ်ားကို တ႐ုတ္ရဲမ်ားက ႏိွမ္နင္းပါလိမ့္မည္။ ထိုႏွိမ္နင္းမႈမ်ားကို ကမၻာတ၀ွမ္း ထုတ္လႊင့္တင္ဆက္မည့္သူမ်ားက နာမည္ေက်ာ္ သတင္းဌာနႀကီးမ်ားဟု သင္မထင္လိုက္ပါႏွင့္။ ကင္မရာ ဟန္းဖုန္းကိုင္ထားေသာ အိုလံပစ္ပဲြလာ ပရိသတ္မ်ားသာ ျဖစ္မည္။
အိုလံပစ္ပဲြသည္ အားကစားသမားမ်ား၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို စမ္းသပ္သည့္ပဲြ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေခတ္မီ ဆက္သြယ္ေရးကရိယာမ်ား ကိုင္ေဆာင္လာမည့္ ပဲြၾကည့္ပရိသတ္ကလည္း တရုတ္အစုိးရ၏ ဆႏၵျပမႈ ႏွိမ္နင္းေရးစြမ္းေဆာင္ရည္ကိုလည္း စမ္းသပ္ပါလိမ့္မည္။ ၂၀ ရာစုအေဆာင္အေယာင္သာရွိသည့္ တရုတ္ အစိုးရယႏၱရားသည္ ၂၁ ရာစု ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းကုိ ရင္ဆိုင္ရမည့္ပဲြမို႔ `ေမာ္စီတုန္းႏွင့္ YouTube တို႔ ေတြ႔ၾကေလၿပီ´ ဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။
အိုလံပစ္ပဲြပါ၀င္ဆင္ႏဲြမည့္ အားကစားသမားမ်ား အျပင္းအထန္ေလ့က်င့္ေနသကဲ့သို႔ ခန္႔မွန္းေျခ ကုန္က်ေငြစုစုေပါင္း အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၀ ဘီလီယံအကုန္အက်ခံကာ အုိလံပစ္ပဲြ က်င္းပမည့္ တရုတ္အစိုးရကလည္း ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖ်က္သမားမ်ားကို ျပင္းထန္စြာေခ်မႈန္းရန္ ရဲမ်ားကို ေလ့က်င့္ေပးေန ၿပီျဖစ္သည္။
တခ်ိန္တည္းတြင္ ထိုအဖ်က္သမားမ်ားကလည္း လုိအပ္သည္မ်ားကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ တရုတ္၏ တိဘက္ဗုဒၶဘာသာအေပၚႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ား၊ အဓမၼလုပ္အားေပးစခန္းမ်ား၊ ေသဒဏ္ေပးမႈႏွင့္ လြတ္လပ္ စြာေျပာဆိုခြင့္ကို ပိတ္ပင္မႈမ်ားကို ကမၻာက သိျမင္လာႏိုင္ေရးအတြက္ အုိလံပစ္ပဲြႏွင့္ ခ်ိန္ကိုက္ ေဖၚထုတ္ႏုိင္ရန္ ခ်က္သမၼတႏိုင္ငံ ပရာ့ဟ္ အေျခစိုက္ အိုလံပစ္ေစာင့္ၾကည့္ေရး အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖဲြ႔က ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ မွစကာ ေဆာင္ရြက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ Darfur အေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားကလည္း တ႐ုတ္၏ ဆူဒန္အစိုးရအေပၚ ေထာက္ပံ့ ေနမႈမ်ား ရပ္ဆုိင္းရန္အတြက္ Genocide Olympics ဟု ေႂကြးေၾကာ္ထားသည္။ ထို႔အတူ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွား သူမ်ားကလည္း လတ္တေလာ ျမန္မာျပည္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ား သတ္ျဖတ္ခံရမႈတြင္ တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ တာ၀န္ ရွိမႈကို ေဖၚထုတ္ရန္အတြက္ Saffron Olympics အမည္ျဖင့္ စတင္လႈပ္ရွားလာၿပီ ျဖစ္သည္။
ေႏြရာသီနီးကပ္လာသည္ႏွင့္အတူ ထိုလႈပ္ရွားမႈမ်ားမွ ပိုမိုအရွိန္အဟုန္ျမင့္လာမည္ ျဖစ္သည္။ အားကစားပဲြမ်ား စတင္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ တ႐ုတ္အစိုးရအေနျဖင့္ ပီကင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာသည့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားထဲမွ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ခဲြျခားေဖာ္ထုတ္ရန္ ခက္ခဲလိမ့္မည္။ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေရး အုပ္စုႏွင့္အတူပါလာမည့္ တရုတ္၏ ကုိယ္၀န္သားဖ်က္ခ်မႈအေပၚ ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပမည့္ ဒိန္းမတ္ အမ်ိဳးသမီးကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ သာမာန္ ဇနီးေမာင္ႏွံဟု ထင္ရေသာ္လည္း ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈ ဆုိင္ရာ အဖဲြ႔၀င္ျဖစ္ေနမည့္ ၾသစေတလ်စံုတဲြကိုေသာ္လည္းေကာင္း တရုတ္အစိုးရအေနႏွင့္ ခဲြျခားေစာင့္ၾကည့္ရန္ ခက္ခဲပါလိမ့္မည္။
သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အိုလံပစ္ပဲြ က်င္းပခြင့္ရရန္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေလွ်ာက္ထားစဥ္က လက္ရွိအေနအထား ေတြကို တရုတ္အစိုးရ ႀကိဳတင္ျမင္ႏုိင္စြမ္းမရွိခဲ့ပါဟု ဆိုလွ်င္ မွားမည္မဟုတ္ပါ။ ၇ ႏွစ္အတြင္း ကမၻာႀကီး လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ပါသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ၇ ႏွစ္အတြင္းက တရုတ္ကုမၼဏီမ်ားလည္း မေကာင္းဆိုး၀ါး ႏုိင္ငံမ်ားအေပၚ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ မ်ားစြာ မရွိေသးပါ။ ေနာက္တခု လ်င္ျမန္စြာေျပာင္းလဲျခင္းမွာ တ႐ုတ္ျပည္တြင္း မိုဘုိင္းဖုန္း သံုးစြဲသူ အလြန္အမင္း မ်ားျပားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ဆဲလ္ဖုန္းသံုးစဲြသူ သန္း ၁၄၀ ခန္႔ရွိရာမွ ယခုအခါ သန္း ၆၀၀ ထိ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ အင္တာနက္သံုးစဲြသူဦးေရမွာလည္း ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ ၁၇ သန္းသာရွိခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ၁၆၂ သန္းထိ မ်ားျပားလာေနသည္။ ဘေလာ့ဂ္မ်ား၊ chat rooms မ်ား၊ social networks မ်ားႏွင့္ အျခား အြန္လုိင္းဆုိင္ရာ ကြန္ယက္မ်ားမွာလည္း ေရတြက္၍မရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပင္။ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးႏွစ္က မေပၚေသးသည့္ Youtube ဆိုသည္မွာလည္း ယခုအခ်ိန္မွာ အာဏာရွင္ အစိုးရမ်ား အတြက္ေတာ့ မရဏ ေထာင္ေခ်ာက္သဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပမႈမ်ား ေပၚေပါက္ လာပါက တကမၻာလံုးက အခ်ိန္တိုအတြင္း သိရွိသြားမည္ကို တရုတ္အစုိးရအေနျဖင့္ မည္သို႔မွ် တားဆီးႏုိင္ ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။
တ႐ုတ္အစိုးရမွာ ေရြးခ်ယ္စရာတခုေတာ့ ရွိပါသည္။ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို တတ္ႏုိင္သမွ် ျငင္သာစြာ လုိက္ေလ်ာေပးရန္ျဖစ္သည္။ ထိုလမ္းကို တရုတ္တို႔လည္း ျမင္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း Darfur တြင္ အျပည္ ျပည္ဆိုင္ရာၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္မ်ား ခ်ထားျခင္းကို လက္ခံရန္ ဆူဒန္အစိုးရအား တရုတ္က နားခ်ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေတာင္းဆိုမႈတိုင္းကို လိုက္ေလ်ာရန္ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ အစုိးရႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲရန္ ေတာင္းဆိုလာပါက တ႐ုတ္အစိုးရအေနျဖင့္ ၿဖိဳခြင္းရန္မွတပါး အျခားေ႐ြးစရာ လမ္းမရွိပါ။ အမ်ားျပည္သူ၏ အာရံုဖမ္းစားမႈကို ရယူႏုိ္င္စြမ္းရွိသည့္ တသီးပုဂၢမ်ား၊ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အဖဲြ႔အစည္းမ်ား သည္ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ထားေသာ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရအား စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစမွာေတာ့ ေသခ်ာေနပါသည္။
၂၀၀၈ အိုလံပစ္သည္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္ရမည့္ ပဲြျဖစ္သည္ဟု က်င္းပသူမ်ားက ကတိေပးထားသည့္အတုိင္း ကမၻာႀကီးက ေစာင့္ၾကည့္ေနပါေတာ့မည္။ ။


စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသျဖင့္ မိမိဘေလာ့တြင္ ပို႔စ္တင္ရန္ ႀကိဳးစား ဘာသာျပန္ လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

Sunday, November 11, 2007

ရွင္ဂန္း ခရီးသြားဇံု အဖဲြ႔၀င္သစ္ျဖစ္လာေသာ ႏုိင္ငံမ်ား

ဒီဇင္ဘာ ၂၀ ရက္ေန႔ ညမွစ၍ ပိုလန္၊ ဟန္ေဂရီ၊ ခ်က္သမတႏုိင္ငံ အစရွိေသာ အီးယူႏုိင္ငံသစ္ ကိုးႏိုင္ငံမွ ႏုိင္ငံသားမ်ားသည္ အိမ္နီးခ်င္း အီးယူအဖဲြ႔၀င္ေဟာင္း ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ တံခါးမရွိ ဓားမရွိ ၀င္ေရာက္သြားလာ ႏိုင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ဗီဇာမလိုပဲ သြားလာႏုိင္ေသာ ရွင္ဂန္းသေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္ထိုးထားသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ လက္ရွိတြင္ အီးယူ ၁၃ ႏုိင္ငံႏွင့္ အီးယူအဖဲြ႔၀င္မဟုတ္သည့္ ေနာ္ေ၀ ႏွင့္ အိုက္စလန္ အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၁၅ ႏုိင္ငံရွိသည္။ မၾကာေသးမီက အဖဲြ႔၀င္ျဖစ္လာေသာ အီးယူႏုိင္ငံသစ္ ကိုးႏုိင္ငံႏွင့္ ေပါင္းလွ်င္ ရွင္ဂန္း ႏုိင္ငံ ၂၄ ႏုိင္ငံျဖစ္လာ ေတာ့မည္။ အီးယူႏုိင္ငံအသစ္ ကိုးႏုိင္ငံမွာ Czech Republic, Estonia, Hungary, Latvia, Lithuania, Malta, Poland, Slovakia ႏွင့္ Slovenia တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။

Source: http://www.urban.dk/article/20071108/pcudland/711080375/

ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ သတင္းကြန္ယက္

အာဟာရစာေစာင္ အမွတ္စဥ္ (၈၁) တြင္ ဆရာဇင္လင္းက `ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ သတင္းကြန္ယက္´ အမည္ျဖင့္ အထူးေဆာင္းပါး ေရးထားသည္ကို ဖတ္႐ႈရပါသည္။ `ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး´ တြင္ တတတ္တအား ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ားအား မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳေရးသားသည္ ဟု ဆရာက ဆိုသည္။ ေဆာင္းပါးအစတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဘ၀ျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း သတင္းစာ ထုတ္သည့္ အတြက္ စစ္ေခြးတိုက္တြင္ အျပစ္ေပးခံရပံုကို ေရးထားသည္။ ေထာင္တြင္းေနစဥ္က သတင္း ငတ္မြတ္ခဲ့ပံု၊ တိုင္းျပည္တျပည္အတြက္ သတင္းအေရးႀကီးပံုတို႔ကို ေဆာင္းပါး ပထမပိုင္းတြင္ ဖတ္ရပါသည္။ ယခု ထိုေဆာင္းပါးကို က်ေနာ့္ဘေလာ့တြင္ ျပန္ေဖာ္ျပသည့္အခါ ေဇာ္ဂ်ီျဖင့္ စာျပန္႐ိုက္ရမည္ျဖစ္သည့္ အတြက္ ေဆာင္းပါးဒုတိယပိုင္းဟု ဆိုရမည့္ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတြင္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါတို႔၏ အခန္းက႑ကိုသာ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ ေဆာင္းပါး တခုလံုးကို ဖတ္႐ႈလိုလွ်င္ အာဟာရစာေစာင္မ်ားကို အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာ http://www.aaharasazaung.com/ သြားယူႏုိင္ပါသည္။

ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ သတင္းကြန္ယက္

စစ္အာဏာရွင္ႏွင့္ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူလူထု၏ ထိပ္တုိက္အားၿပိဳင္ပဲြတြင္ သင္ဘယ္ဘက္က ရပ္မွာလဲဟု အေမးခံရသကဲ့သို႔ သမုိင္းအျဖစ္အပ်က္တို႔က တြန္းပို႔လိုက္သည္။ စစ္တပ္က ေသနတ္လည္း သံုးသည္။ ဗာလနံ လူမိုက္အုပ္စုကိုလည္း တုတ္ဓားလက္နက္ တတ္ဆင္ေပးကာ လူထုကို တိုက္ခိုက္ေစသည္။ လူထုက ဘာလက္ နက္မွ် မကိုင္ေဆာင္၊ အၾကမ္းမဖက္ေရးလက္နက္ႏွင့္ သတင္းနည္းပညာလက္နက္ကိုသာ ကိုင္ေဆာင္ၾက သည္။ ႏုိင္ငံတကာတြင္ မႀကံဳဘူးေသာ ကိစၥဟုဆိုႏုိင္သည္။ ေခတ္ေပၚအိုင္တီ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္ေသာ လက္ကိုင္ ဖုန္း၊ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ကင္မရာ၊ ကမ္ေကာ့ဒါတို႔ကို အသံုးျပဳ၍ လူထုကိုယ္တိုင္ စစ္ေျမျပင္သတင္းေထာက္မ်ား သဖြယ္ သတင္းမ်ား သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ရယူခဲ့ၾကသည္။ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္သတင္းေထာက္ႀကီးမ်ားကပင္ ထိုလူထု သတင္းေထာက္တို႔ထံမွ သတင္းဦး သတင္းထူးမ်ား ျပန္လည္ ရယူခဲ့ၾကရသည္။ ဤေနရာတြင္ ကြန္ပ်ဴ တာႏွင့္ အင္တာနက္၏ ထိေရာက္မႈအစြမ္းကို အံ့မခမ္းေတြ႔ၾကရသည္။ စစ္ေရးကၽြမ္းက်င္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ အလစ္အငိုက္မိကာ အလဲထိုးခံလိုက္ရသည္။ အလဲထိုးတုိက္ပဲြတြင္ အဓိကေနရာမွ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါ မ်ား ျဖစ္သည္။
`ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး´ မတုိင္မီကတည္းက အင္တာနက္လိႈင္းေပၚ၌ ႏုိင္ငံတကာ ဘေလာ့ဂါမ်ား ႏွင့္ အတူ ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ားလည္း ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ေနရာယူေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ဘေလာ့ဂ္မ်ားသည္ ပေရာ္ဖက္ရွင္ နယ္ မီဒီယာမ်ားႏွင့္မတူ၊ ပိုမို၍ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွိေပသည္။ ေခတ္လူငယ္ အမ်ားစုသည္ သူတို႔၏ အေတြး အေခၚ အယူအဆခံစားခ်က္မ်ားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တင္ျပႏုိင္ အျမင္ဖလွယ္ႏုိင္ရန္ ကုိယ္ပိုင္ဘေလာ့ဂ္မ်ား တည္ေဆာက္ထားၾကသည္။ လူငယ္ပီပီ တတ္ႏုိင္သမွ် အမွန္တရားကို ေဖၚထုတ္ရန္ အားထုတ္ထားၾကသည္။ သတင္းအခ်က္အလက္ အမွန္မ်ားကိုလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် ရွာေဖြၾက၊ ဖလွယ္ၾကကာ သူတို႔ ဘေလာ့မ်ား၌ တင္ထားၾကသည္။
`ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး´ ျဖစ္လာေသာအခါ ျမန္မာဘေလာ့ဂါအမ်ားစုမွာ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္အေပါင္း၏ ေမတၱာကို အရင္းခံေသာ `ပတၱနိကၠဳဇၨန´ကံေဆာင္ သပိတ္ေထာက္ခံေရးဘက္က ရပ္တည္ခဲ့ၾကသည္။ သပိတ္တိုက္ပဲြျပင္းထန္လာခ်ိန္ တြင္ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ သတင္းအခ်က္အလက္အမွန္မ်ား၊ ဓာတ္ပံုမ်ား၊ ဗီဒီယိုဖုိင္မ်ား၊ အသံဖိုင္မ်ား မိနစ္တိုင္း၊ နာရီတိုင္း၌ လူထုသတင္းေထာက္မ်ားထံမွတဆင့္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ားထံ ေရာက္ရွိလာသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ လူထုသတင္းေထာက္မ်ား၊ ဘေလာ့ဂါမ်ား အခ်ိတ္အဆက္မိမိ သတင္းအင္တာနက္ကို လူထုတုိက္ပဲြလက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳႏုိင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးသတင္း အေျခအေနမွန္ ကို သိရွိရန္ အင္တာနက္ကို လက္လွမ္းမွီေသာ လူထုႏွင့္တကြ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းေအဂ်င္စီမ်ားကပါ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ ဘေလာ့မ်ားကို အခ်ိန္ျပည့္ အာ႐ံုစိုက္ခဲ့ၾကရသည္။ `ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပံု´ ႏွင့္ မတူ ျခားနားသည့္ `ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး´ ၏ ထူးျခားခ်က္မွာ သတင္းမီဒီယာေခတ္၏ အေထာက္အပံ့ကို ေကာင္းစြာရရွိျခင္းျဖစ္သည္။ မိနစ္ပိုင္း၊ နာရီပိုင္းအတြင္း စစ္အာဏာရွင္တို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳး ေဖာက္မႈမ်ားကို အေထာက္အထားခိုင္လံုစြာ ႏုိင္ငံတကာသို႔ တင္ျပႏုိင္ခဲ့သည္။ လူထုသတင္းေထာက္မ်ား၏ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားမွ တဆင့္ စစ္တပ္၏ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခဲြသည့္ ေသနတ္သံ မ်က္ရည္ယိုဗံုးသံ ႐ိုက္သံႏွက္သံ ဆဲဆိုသံမ်ားကို ကမၻာက ၾကားခဲ့ရသည္။ အသက္ငါးဆယ္အ႐ြယ္ ဂ်ပန္ဓာတ္ပံုသတင္းေထာက္ Kenji Nagai အား စစ္သားတဦးက ေသြးေအးေအးျဖင့္ ပစ္သတ္ခဲ့ပံုကိုလည္း CNN, BBC, Al Jazeera သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ အတူ ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ားက လွ်င္ျမန္စြာ တင္ျပႏုိင္သည့္အတြက္ ကမၻာက သတင္းအမွန္ကို ခ်က္ခ်င္း သိၾကရသည္။ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္တို႔ ႏုိင္ငံတကာအား လိမ္၍မရ လွည့္၍မရ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ယေန႔ျမန္မာ့ျပႆနာအား ကမၻာက ဥေပကၡာျပဳ၍ မရသည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိ လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို အၿငိဳးထား၍ နအဖက သတင္းသမားမ်ားကို ရန္သတၱဳျပဳခဲ့သည္။ `ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး` ကို စစ္တပ္ကၿဖိဳခဲြေသာအခါ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ သတင္းေထာက္မ်ားကိုသာမက၊ လူထု သတင္းေထာက္မ်ားကိုပါ ပစ္မွတ္ထား ေခ်မႈန္းခဲ့သည္။ ကင္မရာပါသူ၊ လက္ကိုင္ဖုန္းပါသူမ်ားကို အဓိက ပစ္မွတ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ အင္တာနက္ကိုလည္း ျဖတ္ေတာက္ပစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါ မ်ားက မေလ်ာ့ေသာဇဲြျဖင့္ အင္တာနက္ ရႏုိင္သည့္ ေနရာဌာနမ်ားနွင့္ ဆက္သြယ္ကာ သတင္းအမွန္စီးေၾကာင္း မျပတ္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ စစ္အုပ္စုဘက္သား ဘေလာ့ဂါတခ်ိဳ႕ကလည္း သတင္း အမွားမ်ားႏွင့္ တန္ျပန္ရန္ ႀကိဳးစားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံတကာျမန္မာ ဘေလာ့ဂါမ်ားက ထိုအလိုေတာ္ရိ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ မ႐ိုးသားမႈကို ဖြင့္ခ်ႏိုင္ ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာဘေလာ့ဂါတို႔၏ အခန္းက႑ကို CNN, BBC, Al Jazeera စေသာ သတင္းေအဂ်င္စီ မ်ားကပင္ အသိအမွတ္ျပဳၾကရသည္။ ျမန္မာဘေလာ့ဂါ ကိုထိုက္ အား တီဗီအင္တာဗ်ဴး လုပ္၍ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ ၾကသည္။ ဤသည္ကို ေထာက္၍ `ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး´ ႏွင့္ အတူ ျမန္မာသတင္းမီဒီယာ တေခတ္ဆန္း ခဲ့သည္ဟု ဆိုႏုိင္ေပသည္။ အထူးသျဖင့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ား၊ လူထုသတင္းေထာက္မ်ား၊ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ အခ်ိတ္အဆက္မိမိ သတင္းအင္တာနက္ကြန္ယက္ ဖဲြ႔၍ လူထု၏ နားမ်က္စိသဖြယ္ ေဆာင္႐ြက္သြားနိုင္မႈမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ Freedom of Expression လႈပ္ရွားမႈအတြက္ မွတ္သားဖြယ္ အခ်က္ျဖစ္သည္။
အက်ိဳးဆက္မွာ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပတြင္ပါ လူထု သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ ႀကိဳးပမ္း ခ်က္ေၾကာင့္ `နအဖ´ အထီးက်န္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ `ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး´ စိတ္ဓါတ္ကို စစ္အာဏာရွင္တို႔ က ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္သတ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္မွာလည္း အခ်ည္းႏွီးျဖစ္သြားသည္။ လူထုသတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ဂါမ်ား၏ သတင္းမွန္မ်ား၏ သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ စစ္တပ္အတြင္း၌လည္း စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ အႀကီးအက်ယ္ ကဲြၿပဲအထိနာခဲ့ရၿပီ။ နအဖတပ္မွ ဗိုလ္မႈးတဦးႏွင့္ လန္ဒန္ျမန္မာသံ႐ံုးမွ ဒုတိယအတြင္း၀န္တဦး တို႔ ဘက္ေျပာင္းလာသည့္ သာဓက၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ေထာက္ခံသူမဲ့ေနေသာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္၏ က်ဆံုးခန္းကို ျမင္ေနရသည္။ ထိုအေျခအေနသို႔ ေရာက္မွ အာဏာရွင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႔ပါမည္ဟု ဆိုလာသည္။ အာဏာရွင္အဖို႔ သူလံုး၀မလိုလားေသာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို စကားစပ်ိဳး လာရျခင္းမွာ သူ႔ဘက္၌ ေနာက္ဆုတ္စရာ လမ္းမရွိေတာ့၍ ျဖစ္သည္။
`ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး´ႏွင့္ အတူ ျမန္မာသတင္းသမားမ်ား ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ား၊ လူထုသတင္း ေထာက္မ်ားက အာဏာရွင့္ မ်က္ႏွာဖံုးကို ခြာခ်ႏုိင္ခဲ့၍လည္းျဖစ္သည္။ ဂုဏ္သိကၡာမဲ့ စက္ဆုတ္ဖြယ္ရာ စစ္အာ ဏာရွင္၏ ဘီးလူး႐ုပ္လံုးကို အထင္းသားေပၚေအာင္ ခြာခ်ႏိုင္ခဲ့သည္။
`ေ႐ႊ၀ါေရာင္သတင္းကြန္ယက္´ တြင္ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါ၀င္ခဲ့သူအေပါင္းအား ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါသည္။ ။

Saturday, November 3, 2007

ျမန္မာျပည္မွ သံဃာေတာ္မ်ား လမ္းေပၚျပန္ထြက္လာၾကၿပီ


ဗုဒၶဟူးေန႔က ပခုကၠဴမွာ သံဃာတစ္ရာေက်ာ္ခန္႔ ဆႏၵျပလမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု သတင္းဌာနမ်ားမွ ေၾကညာသြားသည့္အတုိင္း ႏုိ၀င္ဘာလ ၁ ရက္ ၾကာသာပေတးေန႔ထုတ္ ဒိန္းမတ္သတင္းစာမ်ားတြင္ လည္း ေဖၚျပခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။
ပခုကၠဴတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္အတြက္ သတင္းဓာတ္ပံုေဖၚျပႏုိင္သည္ကိုေတာ့ မေတြ႔ရပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရဲစြမ္းသတၱိရွိ၍ တုိင္းျပည္ကိုကယ္တင္လိုေသာ သံဃာေတာ္တို႔၏ လႈပ္ရွားမႈကို ကမၻာႀကီးက ေစာင့္ၾကည့္ေနေၾကာင္း အလြန္ထင္ရွားေနပါသည္။