ကိုေသာင္းေအးနဲ႔ သြားၾကမယ္

ထုိင္း ႏွင့္ မေလးရွားနယ္စပ္တြင္ Bukit Kayu Hitam ဟု ေခၚေသာ နယ္စပ္ျဖတ္သည့္ immigration ဂိတ္ႀကီး ရွိသည္။ (ပံုတြင္ ၾကည့္ပါ)

ထိုဂိတ္ႀကီးသည္ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ လူတို႔ ဥဒဟုိ ၀င္ထြက္ျဖတ္သန္းရာ ေနရာျဖစ္သည္။ ထို ျဖတ္သန္းသြားေန ေသာ လူသားမ်ားတြင္ ျမန္မာပတ္စ္ပို႔ ကို္င္ထားေသာ က်ေနာ္တို႔ ေရႊျမန္မာမ်ား ၀င္ခြင့္မရပါ။ ျမန္မာဆိုလွ်င္ ပဲြစားႏွင့္၀င္ရပါသည္။ ပဲြစားက ကားႏွင့္ ေခၚလွ်င္လည္း ကားႏွင့္ ၀င္ရ၍ လမ္းေၾကာင္းမေကာင္း ကားႏွင့္ ၀င္မရလွ်င္ ညဖက္ နယ္စပ္ ၿခံစည္းရိုးကို ေခြးတိုးသလို တုိး၀င္ရပါသည္။ ညအခါ လူေျခတိတ္ခ်ိန္ ၿခံစည္းရုိးကို ျဖတ္ကာ လူအုပ္စုလုိက္၀င္ၾကရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒသခံလမ္းျပသာ ပါ၍ ပဲြစားပါမလာပါ။ လမ္းမွာ လမ္းျပက ေငြထပ္ညွစ္တာ၊ လမ္းမွာထားခဲ့တာေတြလည္း ရွိပါသည္။

Bukit Kayu Hitam ဂိတ္ႀကီးကို အသံုးမ်ားၾကေသာ္လည္း အေရွ႕ဖက္ Kelantan ျပည္နယ္တြင္ Rantau Panjang ဂိတ္လည္း ရွိေသးသည္။ (ပံုတြင္ ၾကည့္ပါ) ဂိတ္ႀကီးဖက္မွာ မေခ်ာင္လွ်င္ ပဲြစားမ်ားက Rantau Panjang ဂိတ္ဖက္ လွည့္သြင္းၾကသည္။ ထိုဂိတ္ဖက္မွ ၀င္လွ်င္ ညအခ်ိန္မွာ ေခ်ာင္းကို ေလွကေလးႏွင့္ ခိုးျဖတ္ရသည္။ ေခ်ာင္းေက်ာ္လိုက္လွ်င္ မေလးရွားနယ္ထဲေရာက္ၿပီ။ ေမွာင္ႏွင့္မဲမဲ ၿခံဳပုတ္ေတြၾကားထဲမွာ ဘယ္ကို သြားရမလဲ သင္မသိႏုိင္ေသးပါ။ လမ္းျပေခၚရာကို ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းနဲ႔ လိုက္ရမည္။ တခ်ိဳ႕လည္း ေတာထဲမွာ ေသနပ္ႏွင့္ လွမ္းပစ္တာ ခံရသည္ဟု သိရသည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ မေလးရွားကို ကုန္းလမ္း၊ ေရလမ္း ႏွင့္ ေလလမ္းကပါ ၀င္ဘူးသည္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ Rantau Panjang ဖက္မွ ၀င္စဥ္က နယ္စပ္မွ ကြာလာလမ္ပူအထိ ခရီးတြင္ ဆလြန္းကားေလးတစီးေပၚမွာ လူရွစ္ေယာက္စီတင္၍ ကားသံုးစီးျဖင့္ ခရီးႏွင္ခဲ့ရဖူးသည္။

ျမန္မာေတြ မေလးရွားခိုး၀င္ရသည့္ ဇတ္လမ္းေတြ ကိုယ္ေတြ႔ေရာ တဆင့္ျပန္ေျပာတာကိုပါ ႀကံဳဘူးပါသည္။ ယခု ပို႔စ္တြင္ တင္ေပးမည့္ ဟာသဇတ္လမ္းတိုမွာ က်ေနာ့္ကို သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ျပန္ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းေလး ရယ္စရာ မဂၢဇင္းမွာ ပါလာသည္ကို ဒီအပတ္အတြက္ တင္ေပးလိုက္ရပါသည္။