Friday, June 4, 2010

သားဖြားငွက္

က်ေနာ္လည္း ဘေလာ့ဂ္မွာ ဟုတ္တိပတ္တိ ပို႔စ္မေရးျဖစ္ပဲ ဘီလူးတို႔ရြာကိုပဲ ရိုက္တင္ေနမိတယ္။ လံုး၀မေရးခ်င္လို႔ မေရးပဲေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရးျဖစ္တာေလးေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ သိပ္မႀကိဳက္တာနဲ႔ မတင္ျဖစ္တာပါ။ သူမ်ားေတြ ေရးထားတာကို “နတ္ကရာ ၾကည့္ေမာရင္း” ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာ့ မေရးျဖစ္ဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာလည္း အရင္က ေရးအားေကာင္းသူေတြေတာင္ စာေရးက်ဲလာတာကို ေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔ကို ၾကည့္ရင္း ကုိယ္ပါအေခ်ာင္ခိုသလို ျဖစ္ေနတာလည္း တကယ္ေတာ့ သိပ္မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒါန႔ဲ ေရးအံုးမွပါ ဆိုၿပီး အေၾကာင္းအရာ ရွာလိုက္ေတာ့ “သားဖြားငွက္” ကို သြားေတြ႔ပါတယ္။
“သားဖြားငွက္” ဆိုတာက က်ေနာ့္ဖာသာ နာမည္ေပးထားတာပါ။ တကယ္ေတာ့ “ငွက္က်ား” ပါ။ ဒိန္းမတ္မွာ တခါတရံ အိမ္ေရွ႕မွာ ငွက္ရုပ္တခုကို ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။


ငွက္ႏႈတ္သီးမွာ ပုခက္အေသးေလးတခုရယ္၊ ပုခက္ထဲမွာ ခေလးအရုပ္တခုရယ္ ရွိပါတယ္။ ခေလးအရုပ္ကို ခ်ိတ္တာဆိုေတာ့ က်ေနာ္က သားဆုပန္တယ္လို႔ ထင္ေနတာ၊ ေနာက္ေမးၾကည့္ေတာ့မွ ခေလးေမြးဖြားေၾကာင္း အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆဲြထားတာလုိ႔ သိရပါတယ္။ “ငွက္က်ား” ရဲ့ သေကၤတကိုက လူဦးေရပြားစီးေၾကာင္းကို ျပတာပါတဲ့။ ငွက္လည္ပင္းမွာ စီးထားတဲ့ ဖဲႀကိဳးက အျပာေရာင္ဆိုရင္ ေယာက်္ားေလး၊ ပန္းေရာင္ဆိုရင္ မိန္းခေလး ေမြးဖြားေၾကာင္းပါတဲ့။
တကယ္ေတာ့ ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံမွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ခန္႔မွန္းခ်က္အရ လူဦးေရ ၅ သန္းခဲြ ရွိၿပီး ဧရိယာအားျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ျပည္နယ္တခုစာေလာက္သာ က်ယ္၀န္းပါတယ္။ မိသားစု တစုခ်င္းစီအလုိက္ သားသမီးယူတဲ့ႏႈန္းက ၁.၇ ရာႏႈန္းသာ ရွိေတာ့တာမို႔ တအိမ္ေထာင္မွာ ခေလးက ၂ ေယာက္ေတာင္မျပည့္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ခေလးေမြးဖြားႏႈန္းရယ္ သက္ႀကီးရြယ္အို ေသဆံုးမႈႏႈန္းရယ္က မတိမ္းမယိမ္းျဖစ္လာတဲ့အခါ ေရရွည္ ဒီႏုိင္ငံမွာ လူဦးေရက နည္းသထက္နည္းလာဖို႔သာ ရွိပါေတာ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ကုလသမဂၢရဲ့ ဒုကၡသည္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး အစီအစဥ္အရ တႏွစ္ကို လူငါးရာ လက္ခံေနရဆဲပါ။ ဒါကလည္း လူကို ေမြးစားယူတဲ့ သေဘာပါပဲ။
အခုေနာက္ပုိင္း တျခားႏုိင္ငံကေန ၀င္လာသူေတြကေတာ့ ယခင္အေရွ႕ဥေရာပႏုိင္ငံေဟာင္းမ်ားမွ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိုလန္နဲ႔ ရိုေမးနီးယားအစရွိတဲ့ႏုိင္ငံမ်ားဟာ အီးယူအဖဲြ႔၀င္ ႏုိင္ငံေတြ ျဖစ္လာတာမို႔ အေနာက္ဥေရာပကို လာတဲ့အခါ ဗီဇာေတြဘာေတြ ယူစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ ဒိန္းမတ္မွာ ပိုလန္ေတြနဲ႔ ရိုေမးနီးယားေတြ အလုပ္လာလုပ္ ၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အလုပ္ရွာရခက္တာရယ္၊ လူေနမႈစားရိတ္ႀကီးျမင့္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ ကိုပင္ေဟဂင္ၿမိဳ႕ေတာ္နားတ၀ိုက္က သစ္ပင္ေတြရွိတဲ့ ေတာအုပ္ေတြၾကားထဲမွာ ရိုေမးနီးယားေတြ တဲထိုးၿပီး အိပ္ေနတာကို ရဲေတြက ေမာင္းထုတ္ေၾကာင္း သတင္းစာမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေတာထဲကေနပဲ ေမာင္းထုတ္လုိ႔ရပါတယ္။ အီးယူအဖဲြ႔၀င္ထဲကျဖစ္တာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံကေနေတာ့ ေမာင္းထုတ္လို႔ မရပါဘူး။
အျခားႏုိင္ငံမ်ားမွ အလည္ဗီဇာနဲ႔၀င္လာၿပီး ေနထုိင္ခြင့္ေလွ်ာက္ထားသူကေတာ့ ကမ့္မွာသြားေနရပါတယ္။ ျမန္မာတေယာက္ ကမ့္၀င္တဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ “အေ၀းဆံုးေနရာ (သို႔) Sandholm ကမ့္” ဆိုတဲ့ ပို႔စ္မွာ က်ေနာ္ ေရးခဲ့ဘူးပါေသးတယ္။
က်ေနာ္လည္း ဒိန္းမတ္ေတြ သားသမီးရတနာရတဲ့အခါ အိမ္ေရွ႕မွာ ငွက္ရုပ္ခ်ိတ္ဆဲြတဲ့ ဓေလ့ကို ေရးရင္းနဲ႔ လူဦးေရနဲ႔ လူ၀င္မႈအေၾကာင္းေရာက္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒိန္းမတ္ေတြရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို ေလ့လာတင္ျပသင့္ေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာ သူတို႔ဆက္ဆံတဲ့အခါ ဘာသာစကားတံတိုင္းက ခံေနေသးတာမို႔ အခက္အခဲေတြ ရွိေနေသးပါေၾကာင္း ေျပာရင္းနဲ႔ ဒီတပတ္ေတာ့ ဒီမွ်သာ ဟု …. ။ ။

2 comments:

Unknown said...

Dear Ko Thet Oo,
That is not (ဗ်ိဳင္းငွက္) in Myanmar and we call it (ငွက္က်ား). Actually,(ဗ်ိဳင္းငွက္)is called egert or heron. It's stork and it is a symbol of childbirth in Western countries. (in detail see Google wiki). With best wishes.

Thet Oo said...

အမွားျပင္လုိက္ပါၿပီ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကို stan ခင္ဗ်ား။